Czy starzenie można zatrzymać, a może nawet cofnąć? 

Zespół badawczy kierowany przez Dariusza Rakusa z Zakładu Fizjologii i Neurobiologii Molekularnej pokazuje, że chyba tak.  

W najnowszym numerze Aging Cell badacze pokazują, że dwutygodniowe) obniżenie szybkości rozkładu glikogenu w organizmie starych, dwuletnich myszy nie tylko poprawia parametry behawioralne („przywraca pamięć”), ale że efekt ten jest widoczny na poziomie morfologicznym (neurony odzyskują swój młodzieńczy wygląd oraz na poziomie molekularnym: proteom hipokampa – struktury mózgu kluczowej dla tworzenia pamięci – upodabnia się do proteomu myszy młodych. 

Jednocześnie nie wydaje się, ażeby zahamowanie rozkładu glikogenu wpływało negatywnie na parametry fizyczne myszy, chociaż nie będą one raczej być w stanie bić mysich rekordów w zawodach sportowych – gwałtowny rozkład glikogenu w mięśniach jest bowiem konieczny do intensywnych wysiłków fizycznych. Zapewne też takie myszy będą gorzej znosiły okresy przedłużonego głodzenia; w tym przypadku rozkład glikogenu w wątrobie jest źródłem glukozy dostarczanej do krwioobiegu w momentach deficytu kalorycznego. Ale któż obecnie cierpi z powodu braku kalorii? 

Badania zostały przeprowadzone we współpracy z: Instytutem Biologii Eksperymentalnej im. Nenckiego PAN w Warszawie, Instytutem Biochemii Max-Plancka w Martinsried, Politechniką Wrocławską, Uniwersytetem Przyrodniczym we Wrocławiu, Uniwersytetem Medycznym we Wrocławiu ora Instytutem Immunologii i Terapii Doświadczalnej im. Hirszfelda PAN we Wrocławiu, a finansowanie badań zapewniło Narodowe Centrum Nauki (grant UMO-2020/37/B/NZ4/00808).